Słownik tenisowy.

 

  • As – serwis uderzony z najwyższą precyzją, plasowany poza zasięgiem przeciwnika. Mianem asa określa się taką piłkę serwisową, której przeciwnik nie może nawet dotknąć swoją rakietą.
  • Aut (ang.out) – piłka padająca poza polem gry. W tenisie linia należy do pola gry; aut jest dopiero wówczas, gdy piłka jest całym swoim obwodem po zewnętrznej stronie linii (ślad piłki styczny z linią oznacza, że piłka nie jest autowa).
  • Bekhend (ang. backhand) – uderzenie z lewej zewnętrzną stroną rakiety ( u praworęcznych; u leworęcznych będzie to uderzenie z prawej, choć nadal zewnętrzną stroną rakiety).
  • Backcourt – teren pomiędzy linią końcową kortu ( baseline) a serwisową.
  • Backspin (lub underspin) – odwrócona rotacja piłki w locie.
  • Baseline – linia rozgraniczająca wielkość kortu.
  • Contre pied – w odniesieniu do tenisa oznacza „wziąć przeciwnika na przeciwkrok”. Chodzi po prostu o posłanie piłki w kierunku przeciwnym w stosunku do oczekiwanego przez przeciwnika i kierunku jego biegu, a zatem znajdującego się w nierównowadze, z ciężarem ciała na niewłaściwej nodze, co uniemożliwia mu natychmiastową reakcję. Zagranie na przeciwkrok jest na ogół kończące.
  • Czop (ang. chop) – uderzenie nadające piłce rotacje wsteczną, przy czym w odróżnieniu do slajsa czopem uderza się piłkę wyższą, w każdym razie znajdującą się powyżej siatki.
  • Drajw (ang. drive) – uderzenie na ogół z głębi kortu, mocne, z bardzo niewielką rotacją, inaczej nazywane uderzeniem płaskoliftowanym.
  • Double fault – podwójny błąd serwisowy, czyli dwa serwisy były autowe.
  • Drive volley – wolej grany z powietrza z uprzednim zamachem.
  • Dropshot – bardzo delikatne zagranie spadające tuż za siatką.
  • Drop volley – to samo zagranie jak dropshot tylko grane z pozycji wolejowej.
  • Forhend (ang. forehand) – uderzenie z prawej wewnętrzną stroną rakiety ( oczywiście u praworęcznych; u leworęcznych będzie to uderzenie z lewej, choć także wewnętrzną stroną rakiety).
  • Gem (ang. game) – po francusku „un jeu”, ważna cześć seta. Seta rozgrywa się do 6 wygranych gemów, z tym że set uważa się za wygrany, o ile występuje różnica dwóch gemów, np. 6:4, 7:5, 8:6 itp. Wiele lat temu celem skrócenia gry wprowadzono gem rozstrzygający tzw. tajbrek.
  • Kontratak – poczynania na korcie umożliwiające zawodnikowi dojście do siatki przy równoczesnym wyeliminowaniu z tej pozycji przeciwnika.
  • Kort – plac do gry w tenisa o wymiarach 23,77 * 8,23 do gry pojedynczej i 23,77 * 10, 97 m do gry podwójnej. W połowie długości kort przecina siatka, która ma wysokość 0,915 m a po bokach 1,06 m.
  • Kros (ang. cross) – uderzenie piłki po przekątnej kortu, rozróżnia się krosy forehand’owe i backhand’owe, krosy wolejowe, a nawet smecze i serwisy po krosie.
  • Lift – uderzenie piłki z rotacją awansującą (postępującą). Owa rotacja awansująca sprawia, że piłka po odbiciu się od podłoża nabiera przyśpieszenia.
  • Lob – uderzenie pozwalające przerzucić piłkę wysokim łukiem ponad przeciwnikiem.
  • Lob liftowany – lob, podczas którego zawodnik nadaje piłce rotacje awansującą. O ile zwykły lob zazwyczaj jest obronny, o tyle lob liftowany może być uderzeniem atakującym.
  • Passing shot – uderzenie, które sprawia, że piłka mija zawodnika znajdującego się przy siatce lub do niej podążającego.
  • Piłka długa – piłka plasowana pod linie końcową kortu. Strefa piłki długiej obejmuje 2-3 m końcowej części kortu.
  • Piłka krótka – piłka plasowana w okolice linii serwisowej na polu przeciwnika; nie mylić ze skrótem lub stop – wolejem.
  • Półwolej – uderzenie wykonywane natychmiast po zetknięciu się piłki z nawierzchnią kortu. Najczęściej stosuje się je w drodze do siatki lub podczas gry przy siatce, rzadko z głębi kortu.
  • Return – uderzenie forhendem lub bekhendem, bywa że i lobem, piłki którą przeciwnik wprowadził do gry serwisem. Rotacja – ruch kołowy piłki wokół własnej osi, oczywiście podczas lotu, rozróżnia się rotację awansującą, wsteczną i boczną.
  • Serwis – wprowadzenie piłki do gry mocnym uderzeniem. Polska nazwa serwisu – podanie.
  • Slajs (ang. slice) – uderzenie piłki z rotacją wsteczną lub wsteczno – boczną; inaczej nazywa się to uderzeniem ciętym lub podciętym.
  • Smecz (ang. smash) – zbijanie wysokiej piłki zagrywanej przez przeciwnika lobem. Smecz uderzany jest z ponad głowy bezpośrednio z woleja, ale także po wysokim odskoku piłki od nawierzchni kortu. Technika smeczu podobna jest do techniki serwisu, z tym, że przyczyna sprawcza lotu piłki jest inna.
  • Tajbrejk (ang. tie-break) – wprowadzony kilkanaście lat temu gem rozstrzygający, rozgrywany na ogół przy stanie seta 6:6. Zawodnik rozpoczynający ów gem serwuje na stronę forhendową; po rozegraniu pierwszej piłki przeciwnik serwuje dwukrotnie i dalej już na zmianę zawodnicy mają po dwa serwisy. Gra się do 7 punktów, przy czym powinna być różnica 2 punktów.
  • Topspin – uderzenie piłki z bardzo silną rotacją awansującą; owa bardzo silna rotacja nadawana jest piłce przez dodatkowy, „nakrywający”, ruch nadgarstka ręki, w której zawodnik trzyma rakietę.
  • Uderzenie atakujące – we francuskiej literaturze tenisowej nazywa się to uderzeniem zbliżonym (un coup d’approche), ponieważ zawodnik wchodzi na piłkę, czyli uderza ją na linii wnoszącej po odbiciu się jej od podłoża.
  • Uderzenie kończące – to po prostu takie uderzenie, po którym zawodnik zdobywa punkt.
  • Wejście na piłkę – jest to wyrażenie gwarowe, ale powszechnie używane w środowisku tenisowym; oznacza uderzenie piłki znajdującej się na linii wznoszącej po odbiciu się od podłoża. Przy takim uderzeniu zawodnik musi zrobić krok lub dwa do przodu i stąd owo „wejście na piłkę”.
  • Wolej – uderzenie piłki z powietrza.
  • Wymiana – wielokrotnie uderzanie piłki przez przeciwników, na ogół z głębi kortu, ale zdarza się także wymiana wolejowa, np. w deblu.